ย้อนกลับไปในช่วงปลายทศวรรษปี 1800 วิลเลียม เพต ได้คิดค้นและจดสิทธิบัตรฝาขวดแบบ 24 ฟัน ฝาขวดแบบ 24 ฟันยังคงเป็นมาตรฐานของอุตสาหกรรมจนถึงราวทศวรรษปี 1930
ภายหลังการเกิดขึ้นของเครื่องจักรอัตโนมัติ ฝาขวดถูกใส่ลงในท่อที่ติดตั้งโดยอัตโนมัติ แต่ในกระบวนการใช้ฝาที่มีฟัน 24 ซี่นั้น พบว่าการอุดท่อของเครื่องบรรจุอัตโนมัตินั้นง่ายมาก และในที่สุดก็ค่อย ๆ ได้มาตรฐานมาเป็นฝาขวดที่มีฟัน 21 ซี่อย่างในปัจจุบัน
เบียร์มีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในปริมาณมาก และฝาขวดต้องมีข้อกำหนดพื้นฐาน 2 ประการ ประการแรกคือต้องปิดผนึกได้ดี และประการที่สองคือต้องปิดกั้นได้ในระดับหนึ่ง ซึ่งมักเรียกว่าฝาขวดที่แข็งแรง ซึ่งหมายความว่าจำนวนรอยจีบในฝาขวดแต่ละอันควรเป็นสัดส่วนกับพื้นที่สัมผัสของปากขวดเพื่อให้แน่ใจว่าพื้นที่สัมผัสของรอยจีบแต่ละอันจะใหญ่ขึ้นได้ และรอยหยักที่ด้านนอกของฝาขวดจะต้องเพิ่มแรงเสียดทานและเปิดง่าย โดยฝาขวดที่มีฟัน 21 ซี่จะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดเพื่อตอบสนองข้อกำหนดทั้งสองข้อนี้
และอีกเหตุผลหนึ่งที่จำนวนหยักบนฝาขวดคือ 21 นั้นเกี่ยวข้องกับที่เปิดขวด เบียร์มีก๊าซจำนวนมาก ดังนั้นหากเปิดไม่ถูกต้องก็อาจทำให้คนได้รับบาดเจ็บได้ง่ายมาก หลังจากการประดิษฐ์ที่เปิดขวดที่สามารถนำมาใช้เปิดฝาขวดได้ และผ่านการปรับเปลี่ยนฟันเลื่อยอย่างต่อเนื่อง และในที่สุดก็พบว่าฝาขวดที่มีฟันเลื่อย 21 ซี่นั้นเปิดได้ง่ายและปลอดภัยที่สุด ดังนั้นในปัจจุบัน คุณจึงเห็นฝาขวดเบียร์ทั้งหมดมีหยัก 21 ซี่
เวลาโพสต์: 02-11-2023